Tüm dünyaca sorun olarak görülüyor desem kabul görür mü?

 Ya da tüm dünyaca kale alınmayan bir konu olarak bakılıyor desem o zaman kabul görür mü?  Sizce hangisi bizde kabul görür?  Aslında kale alınmayan konuyu ciddiye alsak sorun da ortadan kalkmış olacak. İşte mesele burada başlıyor "Empati Kuramamak". Başkalarının yerine koyamıyoruz kendimizi ve bizler bir türlü kendi doğrularımızın dışına çıkamıyoruz. Doğrularımızla, düşüncelerimizle sarılı olan yörüngemizin içinde dönüp duruyoruz. Ve başkalarının düşüncelerini, fikirlerini anlamaya çalışmıyoruz. Oysaki bir insanı anlamanın yolu empatiden geçer. Empatiyle kolayca birbirimizin görüşlerini anlayabiliriz. Belki yaşam daha da kolaylaşabilecek ve insanlar başkalarının düşüncelerine de önem vermeye başlayabilecek. Çevrede kendini anlatamayan insanlar nadir görülebilecek. Bir insanın kendini anlatamaması ve çevrenin de onu ısrarla eleştirmesi ne kadar kötü bir durum?  Hiç anlaşılmadığınız zaman oldu mu?  Eleştiriler sizleri empati den mi uzaklaştırdı?  Bu sorularla hayatınız da karşılaştınız mı?  Bir düşünün ve çevredeki insanlarla güzel diyaloglarınız gerçekleşiyor mu?  Her konuştuğunuz konular da birbirinizi destekliyor musunuz? Ve konuşulan konular onların düşüncelerine uyuyor mu? Başkaları sizleri anlamak için kendi benliğinden çıkıp sizlerin benliğine girebiliyor mu? Kolayca kendi benliğini bırakıp başkasını anlamaya çalışmak şu zaman da takdiri şayan olarak bakılır. Çünkü bizler genelde bu konuya mesele olarak bakmıyoruz. Sadece gereksiz bir uğraş olarak bakıyoruz. Bazı zaman anlamsız olaylar yaşanılır insanlar arasında. Anlamsız olaylar başta bir insanı dinlememeye iter. Sonra birbirimizi doğru bir şekilde anlayamayız ve anlamadan görüşlerimizi eleştirmeye başlarız. Ve eleştiri yavaş yavaş empatiden bizleri uzaklaştırır. Evet, her eleştiri bir düşüncedir fakat anlamadan yapılan eleştiri ne kadar doğru bir düşünce. Bence tam bu noktada bunu sorgulamak gerekiyor. Çünkü bizler her zaman şunları söylüyoruz "Ben neden kendimi başkasının yerine koymalıyım ya da başkası bunu yapıyor mu?" İşte her defasında bizler bunları dile getirmekten çekinmiyoruz. Tam olarak tüm dünyaca çözülemeyen bir sorun olarak yayılıyor. Başta empatinin mucizevi gücüyle tanışmak ve sorunları çözmek istiyorsanız.  Ailenizin içindeki bireylerle empati kurabilirsiniz. Zaman zaman ailemizdeki kişilerle aynı fikirlerde ve aynı düşüncelerde olamıyoruz. Bazen ortak oluyoruz görüşlere, bazen de sırt çeviriyoruz. Sırt çevirmek yerine onların yerine koyalım kendimizi veya biz olsaydık ne yapardık?  Nasıl doğru bir şekilde düşünebilirdik?  Bence bu sayfadan sonra hepimiz ailemizdeki bireylerle ve çevremiz de yer alan insanlarla empati kurmaya çalışalım. Çünkü sorun olarak gördüğümüz şey belki de bir nebze çözülebilir. Mesele "Empati Kuramamak" olmayabilir. Hatta eş duyum yardımıyla, anlam veremediğimiz insanları bile anlayabiliriz. Sorunun çözümü belki bizlerin ısrarla başkalarının düşüncelerini ve duygularını kabul etmememiz de gizlidir. Kim bilir…