Anlatamıyorum gözlerimin ta içine bak Belki bu nedenle daha çok anlaşılabilirim böylelikle Dağların yorgun duruşu unutturuyor bütün bildiklerimi Yaşamayı kaydediyorum sanki Ama anlatamıyorum gözlerimin ta içine bak Baktıkça sana bedenimde yaralar açıldı hep Dikiş tutmayan acılar belirdi Ve çoğaldı  Tüyü bitmemiş şiirler, korkular...

Yazdıkça korktum korktukça daha çok yazdım
Oysa bir adın olmalıydı yanımda
Bir adın 
Beni duyabilen

Herkesten gizlenmiş bir ağrıyı taşıdıkça göğsümde
Bulayım seni anlatan bir şarkıyı,yerleştireyim seni bu sevdanınbaşlangıcına
Bitiyor bak kış toprak kar görmeden
Geçiyorgünler, aynalara baktıkça yüzümde genişliyor bir çizgi
Anlatamıyorum gözlerimin ta içine bak
Çünkü çok kurak yaşıyorum ve çok susuz
Ve bir o kadar 
Bir annenin avuçlarında eskiyen duayım ben

Beni yoruyor artık kendi sesim 
Katılaşmış rüzgârlar duyurmuyor beni sana
Oysa güneşe uzanan ne çok ellerim var benim bir bilsen
Bir bilsen ne çok yaşlanan şarkılar var
Ama anlatamıyorum gözlerimin ta içine bak

Söyleyeceğim seni sana, bir kuş eşliğinde
Bir bahar serinliğinde
Ama ne kadar da uzuyor kelimeler anınca seni
Ve neden çıkmaza giriyor bütün yollar
Aklım sanki kıvrım kıvrım olan bir yol oluyor
Ovalardan şehirlere yükselen…
Ama sen yine de gözlerimin ta içine bak
Anlatamıyorum ben her şeyi bu kadar güzel

Bir yağmur olup yağamıyorum şehrine
Gökkuşağındankemerler yaptığımı bilmiyorsun daha
Senin için ışıklardan taç yaptığımı söyleyemiyorum henüz
Sabahın güzelliğini senden olduğunuanlatmıyorum sana 
İncinmesinden korkuyorum sonra gökyüzünün 
Şehrin arka sokaklarındaadının anılmasından belki desenin
Telaşlı karanlıkların sağanak sağanak yağdığı gözlerime iyi bak
Anlatamıyorum ben her şeyi bukadar güzel