Aile toplumun temel taşı, iyiliklerin, güzelliklerin, sevinçlerin, hüzünlerin, tartışmaların ilk ve özel olarak paylaşıldığı paylaşılabileceği bir beraberliğin merkezidir. Aile, bütün toplumlarda var olan temel bir kurumdur. Bu var oluş; oluşum, işlevler, zaman içerisinde geçirilen değişim, ona atfedilen önem bakımından toplumdan topluma farklılıklar gösterse de bütün toplumlar için, o toplumun bir nüvesi, modeli niteliğindedir.Bazı durumlar hariç güzelliklerin aile içinde yaşanmasının gerekliliği kadar, hoş olmayan durumlarında aile dışına taşmaması elbette üzerinde durulması gereken konulardandır. Bazı zaman oluyor ki bu tarz durumlar aile dışına taşıyor. Taşmaması en büyük amacımız. Ama buna kimse müdahil olamıyor.

                Aslında bahsedeceğim konunun birincisi bu.

                Bu yılki Ramazan Bayramı Arefe gününe değerli şair Mustafa Uçurum’un çok sevdiğim “Bayramdan Bir Gün Önce” adlı şiiri ile başlamıştım. Ama bu güzellik uzun sürmedi.

                Bankamatikte sıra beklerken arabanın içinde baba-oğul tartışıyorlar. Buna çok üzüldüm bir baba olarak. Çünkü her birimiz evlat yetiştiriyoruz ve böyle durumlarda acaba “benim çocuğumda mı ilerde benimle ardını yazmakta zorlanıyorum. Çünkü çok zor durum bu. İnsanın evladı ile imtihan olması çok zor bir imtihan olduğunu düşünüyorum. Ne yazık ki sınanmadığımız bir acı üzerine konuşmak çok kolay oluyor. Neyse ki Furkan Suresinin 74.ayeti içime su serpiyor. Onlar: “Ey Rabbimiz! Bize eşlerimizden ve zürriyetimizden gözümüzü aydınlatacak, gönlümüzü sevindirecek sâlih kimseler ihsân eyle! Bizi takvâ sahiplerine önder yap!” diye duâ ederler. Rabbim bu çizgide olmayı hepimize nasip eylesin. Rabim evlatlarımızı salihlerden, salimlerden eylesin…

                Kıymetli Okurlar;

                İstisnalar hariç sevinçlerimizi, hüzünlerimizi kendi içimizde, yani o nüve olarak bahsettiğim ailemizde yaşamalıyız.Bir arkadaşım Babalar Gününde şunu sosyal hesabından paylaşmıştı. “Kimse benim acılarımı tazelenmesine sebep olmamalıdır. Olanlara hakkımı helal etmiyorum”. diye yazmıştı. Ayrı bir olay ama buna’ da üzülmüştüm. Farklı bir hüzün olarak oturmuştu içime. Çünkü bende babasız büyüdüm. Ama siz üzülmeyin. Çünkü üzülün diye yazmıyorum.

                Sonra gelelim insanların bu olaya tepkisine… Anlatacağım ikinci mesele.

                Abartısız şekilde ifade etmeliyim ki, bankamatikte sıra bekleyen herkes gözlerini arabanın içinden alamadılar. Ben olaya misafir kalarak kafamı yere eğdim, zaman zaman tartışmayı izleyen insanlara bakar oldum. İnsanımızın film seyreder gibi izlemesi beni çok üzdü. Acaba uyarsam çok mu bilgiçlik taslamış olurum diye sustum. Olaya müdahil olsalar üzülmeyeceğim. Çünkü iyi niyetle yapıldığını düşüneceğim. Ama müdahil olunmuyor. Sadece izleniyor.Bir farklı olay bayram ziyareti esnasında falan kişinin oruç tutmadığı konuşuluyor. Kıymetli kardeşlerim din kardeşinin hoşuna gitmeyecek her türlü söz gıybettir. Gıybet ise kul hakkıdır. Buradan şu çıkıyor;

                Birincisi hayatımızda ne yaşanacaksa kendi ailemizde yaşanmasına gayret göstermeliyiz. İkincisi başkalarının hayatını merak etme hastalığını iyi etmeliyiz.  Memleketimizde deyim vardır “ele seyir lazım” diye. Buna izin vermemeliyiz.Bu durumu sosyal medya hesabımdan paylaştığımda bir arkadaşım şu yorumu yapmış. ”İyi ki resim çeken olmamış” diye. Kıymetli okurlar burada gülebilirsiniz, ağlanacak halimize. Peki, biz bu hale neden geldik? Oturalım düşünelim. Bu hastalıklardan nasıl kurtulmalıyız?

                Kıymetli Okurlar;

                Ailenin mahremiyetini iyi korumalıyız. Ne yaşanacaksa aile içinde yaşanmalı. Hüzün, sevinç. Bir diğeri iyi niyetler istisna, başkalarının hayatı bizi ilgilendirmemeli. Eğer” Kişi dostunun dini üzeredir” Hadis-i şerifinden yola çıkacaksak komşuluk hakkı adına birebir görüşmeliyiz.

                Bu vesile ile nice bayramları güzellik afiyet ve esenlik üzerine geçirmeniz umuduyla sizleri yüreğinizin sahibine emanet ediyor, Gençlerimizin 19 Mayıs Atatürk’ü Anma Gençlik ve Spor Bayramını kutluyor, Başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını onlarla beraber tüm şehitlerimizi minnetle yad ediyorum.