Günlük yaşantımızda, ikili ilişkilerimizde bizler de zaman zaman  iletişim engelleriyle karşı karşıya kalıyoruz.

Bizim için önemli bir konuyu anlatıyoruz; ancak karşımızdaki kişi için bu konu o kadar önemli değil ve bizi can kulağıyla dinlemiyor. Karşımızdaki kişi bizi dinlerken bir taraftan  kendi işiyle meşgul olmaya devam ediyorsa,  aslında bizi dinlemediğini ya da önem vermediğini düşünürüz. Çocuklarımızı da böyle dinlediğimizde kendilerine önem verilmediğini düşünürler.
Karşımızdakini etkin bir şekilde dinlemek ve ona onu dinlediğimizi göstermek için özellikle 3 noktaya dikkat etmemiz gerekir. 
1.    Beden dilinizle dinlediğinizi göstermek.
2.    Çocuğun anlattığını anladığınızı ona söylemek.
3.    Çocuğun duygularının farkında olmak ve isimlendirmek.
*Bedeninizi ona doğru yönlendirin.
*Çocuğun ne dediğini dikkatle, can kulağı ile dinleyin.
*O anda bir işle uğraşıyorsanız ve bırakabilecek durumdaysanız bırakıp çocuğa yönelin.
*O anda dinleyemeyecek durumdaysanız, onu ne zaman dinleyeceğinizi söyleyin ve o zamanda onu dinleyin.
*Dinleme sırasında onunla aynı hizaya gelin. Dinlerken göz teması kurun. 
Çocuğumuzun anlattıklarının içeriğini ona aktarmak her zaman yeterli olmayabilir. Çocuğunuzun beden dilinden anladığınız kadarıyla çocuğunuzun hissettiği duyguları ona yansıtmanız iletişim sürecini güçlendirir. Bunun için çocuğunuzun duygularının farkında olmalı ve ona bunu ifade etmelisiniz. Bu hem ikiniz arasındaki iletişim sürecini güçlendirir. Hem de çocuğunuzun kendi duygularını  tanımasına ve ifade etmesine yardımcı olur. Onun duygularını/anlattıklarını ona doğru aktarırsanız, çocuğunuz duygularının farkına varabilecek, anlaşıldığını hissedecek ve rahatlayacaktır. 
Ana babanın çocuğuyla iletişim kurarken elindeki işi bırakması, göz kontağı kurması, can kulağıyla dinlemesi, çocuğun cümlesini bitirmesine izin vermesi, durumun ne olduğunu anlama çabası içinde olması, çocuğun ne anlattığını doğru biçimde anladığını göstermesi, ben dilini kullanması, ne düşündüğünü sorması, çocuğun kendi başına çözümleri üretmesine yardımcı olması, çocuk çözüm üretemediğinde destek olunması,  ne hissettiğini sorması,  çocuğa olan güvenini ifade etmesi, çocuğu konuşmaya teşvik etmesi ve konuşmaya hazır olduğu bilgisini iletmesi çocuğun sağlıklı gelişimini olumlu etkiler.
Anne babalarının güvenlerini arkalarında hisseden çocukların hayat başarısı yüksek olur. Bu çocuklar hayatta  hata da yapsalar onlara destek olacak ve bu hatalarını düzeltmek için onlara rehberlik edecek yol gösterecek birilerini arkalarında hissetmeleri hayat başarılarını yükseltecektir.