Her anne baba çocuğu için en iyisini ister…Çocuğunun toplum içinde saygın bir meslek sahibi olması her anne babanın hayalidir…Hepimiz çocuğumuzun karnesindeki notlarının iyi olmasını, onun teşekkür almasını, takdir getirmesini istiyoruz…İstediğimiz gibi bir karne gelmesi her anne babayı mutlu eder…Gurur duyarız, çocuğumuzla…Karne istediğimiz gibi gelmişse bir farklı ilgi gösteririz çocuğumuza…Peki ya, karne kötü gelmişse…Çoğu anne baba, “Bu emeklerimizin karşılığı bu muydu? Yazıklar olsun, sana! Kime çekmiş bu çocuk?” diyerek hiç düşünmeden yüklenirler çocuğun üzerine…

Çocuğumuzu karnesindeki notlarının iyi olmasını istemek tabii ki hakkımız…Peki bizim karnemiz nasıl, Hiç düşündük mü? Biz de anne baba olarak ailemizle, çocuğumuzla ilgili kendimize karne verseydik gerçekten notlarımız nasıl olurdu? Gelin bir kendimize bir karne düzenleyelim, bakalım kendimiz de takdirlik, teşekkürlük bir anne baba mıyız? Çocuklarımızı giydirme alışkanlığı, pekiyi; yedirme alışkanlığı, pekiyi…Bu notlara baktığımızda sınıfımızı pekiyle geçtiğimizi düşünüyoruz…Giydirme, yedirip içirme ve çocuğun eline haçlık verilme tüm anne babaların yapması gereken  davranışlarındandır…Bu notlarda çok fazla sıkıntı olmayacağını düşünüyorum…Karnenin bu bölümünden kolayca geçtiğimizi düşünebiliriz…Şimdi de karnemizin öbür yüzüne bakalım ve kendimize not vermeye devam edelim…Anne baba olarak çocuğumuzla en son ne zaman sohbet ettik? Ona en son ne zaman sarıldık? Onunla en son ne zaman birlikte bir şeyler yaptık? Okuluna en son ne zaman gittik, öğretmeniyle en son ne zaman görüştük? Onun fikirlerine değer verdik mi? İşte bu saydıklarımızı düşünerek kendimize yüksek not vermişsek sorun yoktur…Peki ya karnemizin bu bölümüyle ilgili kendimize verdiğimiz not düşükse işte o zaman elimizi başımızın arasına koyup düşünme zamanı gelmiştir.

Çocuklarımız başarılı olduğunda ona nasıl sarılıyorsak, mutluluğunu nasıl paylaşıyorsak, başarısız olduğunda da ona destek olmak, sorunu birlikte çözmeye çalışmak da bizim görevimizdir…Başarılı bir çocuğu anne baba olarak nasıl ki biz dünyaya getirmişsek; başarısızlığa uğramış çocuğumuz da uzaydan gelmemiştir…Her zaman her durumda çocuğumuza sahip çıkmak, hatalarında ona bunu düzeltmesi için fırsat verip, rehberlik etmek biz anne babaların en önemli görevleri arasındadır…

Çocuklarımız karnelerini aldı…Önümüzde üç ay gibi uzun bir tatil dönemi var…Bu dönem çocuklarımızla kaliteli zaman geçirebilmemiz için bize de bir fırsattır…Her anne baba bu fırsatı bulunduğu yere ve elindeki imkanlara göre değerlendirmek ister…Kaliteli zaman geçirmenin anlamı çocuğumuzu alıp, şehir dışına çıkıp bir yerlerde para harcamak değildir…Kaliteli zaman geçirmek demek; çocuğumuzun yanında olduğumuzu ona hissettirmek, onunla birlikte bir şeyleri paylaşmak, pikniğe gitmek, bir film izlemek, sofrayı birlikte hazırlamak demektir…Kısacası “Sen benim için önemlisin, seni sen olduğun için seviyorum…” mesajını ona vermektir…

Bu fırsatı kaçırmayalım…