Son yıllarda kültür ve kültür melezi sığırlar artmakta buna bağlı olarak ta kaliteli kaba yeme ve karma yeme olan ihtiyaç da artmaktadır.
Hayvansal üretimde, üretim şekline de bağlı olarak işletme giderlerinin % 60-70’i gibi önemli bir kısmını yem oluşturmaktadır. Hayvansal üretim yapan işletmelerin en ucuz yem sağlayabilecekleri kaynak; şüphesiz çayır ve meralar ile yem bitkileri ekim alanlarıdır. Çayır ve mera (YBÇM) alanlarından sağlanan yem, yem bitkileri yetiştirilen alanlardan elde edilen yeme göre çok daha düşük maliyetlidir. Kaliteli kaba yemin en ucuza sağlandığı çayır ve meralar Rantabıl kullanılamamaktadır. Hayvansal ürünlerde dünya ticaretinde rekabet edebilmede ve kendi halkına ucuz hayvansal gıdalar üretebilmek için çayır ve meraların geliştirilerek yararlanılması zorunludur.
Hayvanlarımızın ihtiyacı olan kaba yemin çok büyük bir bölümünün yıllardan beri süregelen yanlış kullanım nedeni ile kaliteli kaba yem üretim potansiyelleri büyük ölçüde azalmış olan çayır-meraların otlatılması veya besleme değeri çok düşük tahıl sap ve samanından karşılanması, hayvansal ürünlerdeki verim düşüklüğünün başlıca nedenleri arasında yer almaktadır
Besi ve süt sığırlarında yemlerin taze ve besleyici olması, vitamin ve proteince zengin olması önemlidir. Hayvanın yem ihtiyacının karşılanmasında günlük rasyonun besi sığırlarının beslenmesinde %15’i, süt sığırlarının beslenmesinde ise % 45’i kaba yem olmalıdır. İşletmenin yıllık kaba yem ihtiyacı hayvan sayısına ve diğer faktörler dikkate alınarak hesaplanmalı ve temin edilmelidir.
Süt sığırcılığında maliyetleri düşürmek ve hayvan sağlığı açısından yeteri miktarda kaba yeme ve çayır meradan beslemeye yer verilmelidir. Bunun için çayır meraların iyileştirilmesi ve özellikle çayır meralardan yararlanılamadığı kritik dönemler ve kış dönemi ile meraların yeterli olmadığı zamanlar yeşil ve kuru otun yem bitkileri ziraatından karşılanılması yoluna gidilmelidir. Sulu ve kaba yemin yetersiz kaldığı özellikle kış döneminde hayvanlarda verim düşmesi ve kabızlık gibi sindirim bozuklukları çekmektedirler.
Besi yetiştiriciliğinde de benzer durumlar mevcut olup yeterli kaba yemlerden yararlanılmamaktadır. Ayrıca enerjisi yüksek yemlerden ziyade daha çok kepek- şeker pancarı posası-saman türü yemlerle beslenmektedir. Besi yetiştiriciliği yapılan işletmelerde enerji değeri yüksek buğdaygil yem bitkileri yetiştiriciliğine ağırlık vermek gerekir. Böylece %70 lere varan yem maliyetlerinin düşürülmesi ve ekonomik bir besi yetiştiriciliği yapılabilir.
Yem bitkilerinin ekim ve üretiminin artırılması ve hayvanciliğin gelişmesi hususunda destekler verilmeye devam edilmelidir. Çayır ve meralarda otlatma takvimine uyulmasını sağlayabilmek içinde yetkililer konunun önemini anlatmalı ve gereğini yapmalılar, siyasetciler de belirli dönemler için hayvan başı yem desteği verilmesi konusunu yasalaştırmalıdırlar. Karapınar ilçesi potansiyel olarak bitkisel üretim ve hayvansal üretimde önemli bir yer edinmek için mevcut ilerleyişini daha da hızlandırmalıdır.Karapınarda 130.000 ha mera arazisi bulunmakta olup yaklaşık olaral konya interlandı içerisinde % 20 tekabül ederki,meralar ıslah amaçlı kiralandığı takdirde hem yem maliyetleri yarı yarıya düşecek hemde hayvancılık 2 hatta 3 kat daha artacaktır.meralar atıl bir vaziyettedir.işletmeler yem maliyetini düşürebilmek için ıslah amaçlı mera kiralamasına mutlaka yönelmelidir.
