Kız çocukları erkek çocuklarına göre fiziksel açıdan 2 yıl erken olgunlaşırlar. Ergenliğe başlama yaşı kızlarda 9, erkeklerde 11'dir. Ancak her çocukta bu yaşta olacağı anlamına gelmez, farklılıklar olabilir. Bu fiziksel değişimler kızlarda ve erkeklerde ruhsal değişimlere de yol açabilir. Örneğin karşı cinse ilgi duymaya başlarlar, giyimlerine, saça başa, makyaja dikkat ederler. Fiziksel görünüş kızlar için daha önemlidir. Kızlar aşırı derecede zayıflama isteği duyabilir. Aşırı şişmanlık veya bazı bölgelerini beğenmeme gibi görünüşten dolayı utanma duygusu geliştirebilirler. Özellikle kısa boylu, kilolu ve gözlük takan çocuklar arkadaşlarının eleştirilerine aşırı duyarlılık gösterirler.
Çocuğun çevreden bu tür eleştirilere maruz kalıp kalmadığı takip edilmeli, varsa bu konu hakkında okuldaki öğretmeni veya rehber öğretmen ile konuşmalı ve birlikte neler yapabileceği görüşülmelidir.
Her çocuğun büyüme hızı farklıdır. Düzenli hareket, dengeli beslenme alışkanlıkları ve doğuştan var olan kalıtımsal özellikler büyümeyi belirler. Ancak dikkat edilmesi gereken konu, çocuğun büyümesi ortalamalardan farklı ise bir gelişim uzmanına danışılmasıdır.
Bedensel Gelişimi Desteklemek:
Ana baba olarak çocuklarımızın bedensel gelişimine destek olmak için öncelikle onlara destekleyici bir ortamlar hazırlamalıyız. 
Çocuğun sağlıklı olması boy, kilo gibi sadece fiziksel değil, ruhsal açıdan da iyi olmasını gerektirir. Sağlığımız fiziksel ve ruhsal olarak bir bütündür. Ruhsal açıdan sağlıklı olan bir çocuk iyi beslenecektir. Eğer çocuk duygusal açıdan sağlıklı değilse, yani mutsuz, endişeli veya stres altında ise hastalanmaya daha meyilli olacaktır.
Beslenmede temel olan besinlerden yeterli miktarlarda ve dengeli biçimde almasıdır. Çocukların süt, et, yumurta, tahıl, sebze, meyve besin gruplarının her birinden dengeli olarak tüketmesi gereklidir.
Yüksek kalorili yiyecekler sağlıksız büyümelerine neden olur. Hamburger, cips, şeker, çikolata az tüketilmeli.
Temizlik görünen kirlerin ortadan kaldırılması, hijyen ise sağlıklı ortamın korunması ve sağlığa uygunluk olarak tanımlanabilir.
Eğer çocuk anne babanın desteklemesi sonucunda temizlik alışkanlığını edinir ve hijyene önem verirse bunu yaşam boyu sürdürür.
Ana babalar bazen çocuğuna temizlik alışkanlığı kazandırmak için aşırı takıntılı davranışlarda bulunmaktadır. Bu davranış çocukların da takıntılı yetişmesine neden olur. Bu nedenle ana babalar aşağıda verilen davranışlardan uzak durmalıdır:
*Üzeri kirlenmesin diye çocuğun dışarı çıkmasına izin vermemek.
*Çocuğun üzerindeki küçük lekelerin abartılması
*Çocuğun her dışarı çıktığında banyo yaptırılması
*Bir kere giydiği giysinin yıkanmadan tekrar giydirilmesi
*Ana babanın temizliğe aşırı vurgu yapması