Sağlıklı beslenme kuralları, halkı genel olarak daha fazla taze meyve ve sebze tüketmeye yönlendirmiştir. Bunların arasında, havuç hoş lezzeti ve yüksek vitamin, mineral ve lifiçeriği ile giderek daha fazla tüketilen bir sebze halini almıştır. Havuç, dünya tarımında en yaygın üretilen, beyazdan sarıya, turuncu, açık mor, koyu kırmızı veya menekşeye kadar değişen renge sahipkök sebzelerden biridir. Anayurdunun Asya, Avrupa ve Kuzey Afrika olduğu savunulan havuç, günümüzde dünyanın pek çok yeri ile Türkiye’de bolca yetiştirilmektedir.

Havuç bitkisi serin iklimi sever, optimum çimlenme için sıcaklık 10-15°C, gelişme döneminde ise 15-20°C arasında olmalıdır. Havuç üretimi için tınlı veya kumlu-tınlı topraklar tercih edilmelidir. Havuç yetiştiriciliğinde daha çok hibrid çeşitler olmak üzere, Nantes tipi çeşitler sıklıkla kullanılmaktadır. Tohumları doğrudan toprağa ekilerek tarımı yapılan havuç, yazlık olarak ekilecek ise Şubat-Nisan ayları arasında, kışlık olarak ekilecekse Mayıs-Temmuz ayları arasında ekilebilir. Sulama sistemlerinden, yağmurlama sulama havuçlar için tercih edilmelidir. Yağışların yeterli olmadığı durumlarda haftada bir kez sulama yeterlidir. Hasat edilen havuçlar soğuk hava depolarına gönderilecekse yıkanmadan kasalara konarak depolanır, direk pazara gönderilecekse yıkanır, sınıflandırılır, polietilen torbalara veya kasalara konulur. 0 ºC ve %90-95 nemde 4-6 ay süre ile havuçlar depolanabilir. Havuç, hasat anında %80-90 nem içeriğine sahiptir.

Bu iki yıllık sebze ihtiva ettiği renk pigmentlerine göre antosiyanin ve karoten grubu olmak üzere iki gruba ayrılabilir.Karotenoidler, bitkiler ve mikroorganizmalar tarafından sentez edilen ancak hayvanlar tarafından sentezlenmeyen pigmentli bileşikler grubudur.İnsan beslenmesinde meyve ve sebzeler karotenoidlerin ana kaynaklarını oluştururlar. Meyve ve sebzelerde mikro bileşenler olarak bulunurlar ve onların sarı, turuncu ve kırmızı renklerinden sorumludurlar. Karotenoidlerin, kardiyovasküler hastalıklar, kanser ve diğer kronik hastalıklar da dahil olmak üzere bazı hastalıklarının önlenmesinde meyve ve sebzelerin faydalı özelliklerinden sorumlu olduğu düşünülmektedir. Son yıllarda karotenoidlerin antioksidan özellikleri araştırmaların odak noktası olmuştur. Havuçönemli kök sebze mahsullerinden biridir ve β-karoten bakımından zengin olmasının yanı sıra önemli miktarda B1, B2, B6 ve B12 vitaminleri içerdiğinden oldukça besleyicidir. β-karoten, en çok çalışılan karotenoidolupdiyetimizde ve insan kan ve dokularındaki en temel karotenoidlerden biridir. Son on yılda, β-karoten gibi karotenoidler, bazı kanser tiplerine karşı olası koruyucu etkileri nedeniyle önemli derecede dikkat çekmektedir.β-karotenininsan sağlığına, faydalı etkisi çok iyi bilinmektedir. Örneğin, β-karotenin cilt kanseri riskini azalttığı,bağışıklık tepkisini artırdığı ve karaciğer hasarına karşı koruma sağladığı tespit edilmiştir. Aynı zamanda β-karoten, A vitamininin öncü maddesidir ve vücuda alındığında A vitaminine dönüşür.

Flavonoidlerin önemli bir alt grubu olan antosiyaninler, birçok bitki dokusunun mavi, mor ve kırmızı renginden sorumlu suda çözünür bitki pigmentleridir. Antosiyaninler gıdalarda kullanılan en iyi bilinen doğal kırmızı renklendiricidir. Renk verici özelliklere ek olarak koroner kalp hastalığı, kanser ve felç riskini azaltmada muhtemel rolü nedeniyle antosiyaninlere olan ilgi yoğunlaşmıştır.

Siyah havucun kökeni Türkiye, Orta ve Uzakdoğu olup,buralarda en az 3000 yıldan beri yetiştirilmektedir. Turuncu renk, havuçlar için baskın bir renk olmasına rağmen, son zamanlarda siyah havuç, yüksek düzeyde antosiyaninli mavimsi rengi nedeniyle ilgi çekmektedir. Siyah havuç, antosiyanin pigmentlerinin iyi bir kaynağıdır. Köklerdeki antosiyanin miktarı, pembe çeşitlerde iz miktardan, siyah havuçta 1750 mg/kg'a kadar değişebilir. Turuncu ve siyah havucun besinsel, duyusal ve teknolojik yönden avantajları havucun kullanım alanları konusunda araştırmalar yapılmasına neden olmuştur.

Gıdalarda izin verilen doğal kırmızı renklendiricilerbetanin, koşnil, karotenoidlerveantosiyaninlerdir.Bunlar arasında, antosiyaninler gıdalarda kullanılan en iyi bilinen doğal kırmızı renklendiricidir.Ticariantosiyanin renklendiriciler çoğunlukla meyvelerden ve sebzelerden elde edilir.Renk verici özelliklere ek olarak koroner kalp hastalığı, kanser ve felç riskini azaltmada muhtemel rolü nedeniyle antosiyaninlere olan ilgi yoğunlaşmıştır.

Dünyada olduğu gibi ülkemizde de havuç üretimi yıllara göre artış göstermektedir. 2005 yılı verilerine göre Türkiye’de toplam havuç üretimi 94.940 dekara 388 bin ton iken, 2019yılında bu rakam 663.882 tona ulaşmıştır. Türkiye'de havuç üretiminin % 64’ünü karşılayan Konya, (toplam havuç üretiminin 425 bin 241 tonu) üretimde birinci sırada yer almaktadır (TÜİK, 2019).

Ülkemizde Konya Ereğli ilçesinde yoğun bir şekilde siyah havuç tarımı yapılmakta ve havuç suyu konsantre hale getirilerek ihraç edilmektedir. Doğal gıda boyası olarak birçok ülkede kullanım alanı bulan siyah havucun önemi giderek artmaktadır. Bebekler için kavanoz mamalarında, meyveli yoğurtlarda, dondurmalarda, fırın ürünlerinde, makarnalarda, içeceklerde doğal renklendirici ve aroma verici olarak yerini alan havuç tozunun kullanım alanları her geçen gün artmaktadır. Özellikle son yıllarda glütensiz beslenmeye olan alaka, sebze meyve tozlarına olan ilgiyi arttırmış ve havuç tozu/konsantresi glütensiz gıdalarda iyi bir katkı maddesi olarak kullanılmaya başlanmıştır.Kullanım alanlarındaki bu artışla birlikte ülkemiz ve bölgemiz için önemli endüstriyel bir ürün olan havucun ihracat payına katkısı da giderek artmaktadır.