Gülnihâl

Soğuk rüzgârlar esiyor bağrımın tam ortasına

Hangi coğrafyalardan geldiğini bilmediğim

Hiçbir kimsenin yaşamadığı bir mevsimdeyim sanki

Sıtmalı tenimin bedenimi sarmasından yana

Yeni güneşlere yol almayı düşünüyorum son zamanlarda

Ben kaç gece geceden kalma küçülen bakışları ile

Kumdan kaleler yaparken bir kâğıdın üzerinde

Birden kelimelerimden çıkan dalgaların yangını

Tarumar etti bütün bildiklerimi

Bu yangından darmadağın oldum, uçuştum küllerin arasında

Bu yangından bütün bildiklerim buharlaştı rutubet kokulu odalarda

Gülnihâl

Nereye gideceğini bilmeyen bir meczup gibiyim şimdi

Rüzgârın uçurduğu yapraklara sor beni önce ve o yapraklarda bul

Susuyorum Gülnihâlavazım çıktığınca susuyorum

İşte böyle konuşuyorum son zamanlarda herkesle

Akasya çiçeklerine konan arılar bahçemi terk ettiğinden beri

Sarardı hayatımın bütün gülen yüzleri

Damı akan bir fakirhanede solgun bir sofra bezi gibi oldum

Gök bana çalkalandı Gülnihâl toprağa değil

Kaç kez konuştum kendimle bir bilsen

Islak saçlarımla alıp geçmişimi bir yanıma

Sokağımın tozlu yollarından sana gelmeyi öğütlerdim kendime hep

Kaç kez ıslandım evinin arkasında Gülnihâl kaç kez

Gülnihâl

Uzak dağlarda bir sarp kayanın üzerine çıkıp

Seni ne kadar çok bağırdığımı bende bilmiyorum

Bunu bana değil şu uçan kuşlara sormalısın Gülnihâl

Bedenimi ısıtırken güneşin bakir aydınlığı

Alelade tavırlarımla ve henüz ayakkabılarımı bağlamadan koşmak isterdim

Gökkuşağından uçurtma yapıp hem de en fiyakalısından

Sadece senin pencerenden uçurmak isterdim Gülnihâl

Ve sen şimdi Gülnihâl

Bilmediğim hangi kentin yağmurunda ıslanıyorsun

Hangi rüzgârlar tarıyor savrulmuş saçlarını

Değişen iklimler değil değişen benim Gülnihâl

Tahta çerçeveli penceremizin kovuklarından sızıp gelen ışık

Neden sadece beni aydınlatmıyor

Şimdi bir kalem ve kâğıtın arasında kalmış sır gibiyim

Yorgunum Gülnihâl yorgunum hem de ne çok

Ama en çok kendime yorgunum kendime ve kalbime

Uzak yol yolculuklarının bıraktığı yol yorgunluğu sanki bedenimdeki

Say ki Mardin-Cizre arasındayım say ki hep yoldayım ve hep yorgunum

Gülnihâl

Kendi kayıp ilanlarımı verdim önce bunu bilmelisin

Beni bul ama beni sende bul Gülnihâl başka yerde arama

Sensiz toprağıma fakirlik düştü kıtlık düştü

Yıkıldı hayâlhanem yaşamak virana dönüştü

Bülbülü astılar gül dalında güle yaşamak haram düştü